De band - De liefhebbers - Just Like Phillip

Loes van Stratum

Het geweten van de band, het rustpunt. Liever op de achtergrond. Maar juist op de voorgrond komt ze volledig tot haar recht.

Loes hekelt conflicten. Altijd op zoek naar het goede in de mens. En dat vindt ze. En die energie zal ze laten horen ook.

Favoriete nummer op onze setlijst en waarom?

“Natuurlijk ben ook ik dol op ruige gitaren, dikke riffs en mindblowing ritmes. Maar mijn echte voorliefde ligt bij het melancholische lied. Songs die je meezuigen in een verhaal. Door het verfijnde samengaan van woord, klank en sfeer. Je hoort niet alleen wat er verteld wordt… je voelt het. Wonderschone teksten, die je met weinig woorden een hele wereld laten zien. Waar iedereen zich in kan herkennen. Op je eigen manier. Zo is dat verhaal ook jouw verhaal, en het verhaal van ons allemaal.

Brandi Carlile volgt de lijn van één van mijn grote heldinnen: Joni Mitchell. Een vrouw die veel betekent en betekend heeft voor de popmuziek. Joni Mitchell liet zien dat je buiten de kaders mag kleuren. Dat het op je eigen manier kan, moet, hoe kwetsbaar dat soms ook is. En die kwetsbaarheid voel ik iedere dag. Joni Mitchell verheft muziek tot een ware kunst. Waarin klank, tekst, sound, emotie en nog zóveel meer samen komen. Het delen van verhalen is iets wat ons mens maakt. Wat ons verbindt.

Daarom ga ik voor The Story van Brandi Carlile. Laat je meevoeren en verwonder je zoals ik dat doe!”

Hein Verberne

Een echte frontman. Onlosmakelijk verbonden met de microfoon.

Stijlvol en niet bang. Zonder opsmuk, gewoon zingen, noem het valse bescheidenheid. En als het zo uitkomt schuift hij ook nog even bij de blazers aan.

Favoriete nummer op onze setlijst en waarom?

“Jaren geleden ging ik op een zaterdagmiddag op de koffie bij mijn zusje waar gewoontegetrouw de LP-speler aan stond. Dit keer draaide de nieuwste plaat van Isaac Gracie. Ik kende zijn hitjes en vond zijn stem heel goed, maar het had me nooit echt gepakt. Tot het nummer The death of you & I begon:

Het start intiem, bijna breekbaar, met een paar trage bastonen en een zachte maar toch rauwe stem, waardoor je je bijna in een warm Colombiaans dorpje waant. Maar, zodra dit eerste couplet overgaat in het refrein, slaan de explosieve rockinvloeden in als een bom en ontspringt het nummer in een vurige uitbarsting van pijn en passie. Het is een nummer dat zowel zacht fluistert als schreeuwt. De tekst, doordrenkt van verlangen en verlies, voelt als een open brief aan een gebroken relatie, terwijl de dynamiek in het nummer je meesleurt in een emotionele strijd.

Niet makkelijk om te zingen maar wel een ontzettend vet nummer om live te coveren met een band als JLP. Inmiddels is hij van onze vaste setlist gevallen, maar we zouden JLP niet zijn als we deze onbekende parel nooit meer zouden delen met ons publiek. En wie weet, in een onbewaakt ogenblik nog ooit ergens laten horen…”

Ewoud Sturkenboom

Ewoud is een muzikaal kanon. Hij beheerst wat hij omhangt. Gitaar, bas en zijn eigen stem. You name it.

Met 4 of 6 snaren, zet er een microfoon voor en je zult horen wat er bedoeld wordt. En het liefst in korte broek. Dan is hij relaxed. En pas echt zichzelf.

Favoriete nummer op onze setlijst en waarom?

“Mijn favoriete JLP nummer is Wolves of Winter van Biffy Clyro. Het hele nummer sluit 100% aan bij mijn stijl en wat ik leuk vind aan muziek maken. De invulling met ritmische gitaar past helemaal in mijn straatje, omdat ik de kadans en melodie kan combineren op een manier waardoor ik in dienst van het nummer speel. Ik ben graag de ‘lijm’ in de band waarbij ik ook nog de tijd heb voor een zangpartij en om het podiumbeest uit te hangen… heerlijk.”

Maarten Deenen

Als het aan Maarten ligt hangt zijn gitaar op de enkels. Zo laag mogelijk. Want stiekem is punk zijn grote liefde. Stilstaan is dan lastig, bewegen is zijn medicijn.

Hoe mooi is het contrast als hij de akoestische gitaar beheerst aanslaat. Een liefhebber, goed in wat hij doet, geen vaste voorkeur want dat belemmert.

Favoriete nummer op onze setlijst en waarom?

“Ik ga voor War van Brutus. Toen ik Brutus voor het eerst live zag op het Groezrock festival in België was ik gelijk van slag. Brutus: een gitarist, bassist, en het tofst van alles, een vrouwelijke drummer – zangeres. Ik was verkocht. Harde rock muziek, met een mooie vrouwelijke zang die tegelijkertijd vol op de drums ramt; een combinatie die je niet vaak ziet. Het nummer War bevat vele elementen. De intro is rustig met een mooie zanglijn, perfect voor de stem van onze Loes. Met de plotse overgang naar een punk-metal riff komen de gitaartjes ook nog lekker los en mag Koen ook vol aan de bak op z’n drums. Ik ben blij dat mijn wens is uitgekomen en dat we deze vette plaat spelen met de band. Een perfect nummer voor Just Like Phillip!”

Marinjo van Happen

Een stille genieter. Het liefst zonder schoenen, dan is hij in zijn element.

Sfeergevoelig ook. En dat hoor je terug in zijn toetsenpartijen. Een mooi tapijtje, een ronkend orgeltje, een gevoelig pianootje of scheurende synth. Als het maar iets toevoegt aan het geheel. Noem het de WD40 van de band, een mooier compliment kun je Marinjo niet maken.

Favoriete nummer op onze setlijst en waarom?

“Dat is ook voor mij een moeilijke vraag met zoveel gave en uiteenlopende nummers. Maar als ik moet kiezen dan ga ik voor Wanted Man van The Last Internationale.

Een nummer waar je door de “western” sfeer meteen ingezogen wordt. De opbouw van het nummer zorgt ervoor dat je het als toetsenist mooi in kunt kleuren. Bij live optredens speelt de originele band het nummer vaak zonder toetsen, ik vind dat jammer. Want zoals ik het nummer invul met dat mooi tapijtje eronder voegt het echt wat toe aan de sfeer. En ook maar 4 akkoorden in het hele nummer, mooi in eenvoud. Het gaat er om wat je wilt overbrengen en niet over hoe moeilijk iets is.

Tot slot heeft The Last Internationale een toffe en knappe zangeres die het nummer goed brengt…maar hey, die hebben wij bij JLP ook!”

Erik Urlus

Erik voelt zich thuis op een podium. Daar is alles goed.

Zijn passie voor percussie en drums is niet alleen de kunst van het ritmisch aanvullen. Het is een groot gebaar en aan alles is te zien dat hij dat aanvoelt. Vol van energie, altijd paraat en nooit uitgeblust.

Favoriete nummer op onze setlijst en waarom?

“Voor mij is dat Soldier’s Daughter van Tonic.

Dit nummer heeft een toon in mineur, maar ook een gevoel van veerkracht terwijl het het publiek aanzet tot nadenken over de langdurige emotionele offers van de oorlog. Het nummer combineert zowel de intimiteit van mijn persoonlijke ervaringen als de bredere impact van de oorlog. Soldier’s Daughter raakt.”

Koen wijnen

Een pure muzikant. Afgestudeerd op geluidstechniek, trompettist is zijn vak.

Maar als je het hem eerlijk vraagt en goed luistert dan is ritme zijn echte passie. Dat voelt de drummer in hem als geen ander. Houdt niet van te vaste afspraken maar hoort muzikaal elk detail. En daar wordt het beter van.

Favoriete nummer op onze setlijst en waarom?

“Als rechtgeaarde 90’s grunge fan kan ik niet om Chris Cornell heen. Zijn stem is voor mij altijd een mysterie geweest. Zijn ongeëvenaarde power lijkt moeiteloos en ongeforceerd tot stand te komen. Toen ik Soundgarden voor het eerst live zag wist ik zeker dat deze muziek en band mij altijd zou blijven boeien en van een gezonde dosis energie blijven voorzien.

Nearly forgot my broken heart is de openingstrack van zijn album “Higher truth” uit 2015. Het laatste album met origineel materiaal voordat hij 2 jaar later uit het leven stapte. Dit album en vooral dit nummer, wordt gekenmerkt door een ‘open’ sound met veel akoestische elementen. Een subtiele oversturing als het wat dynamischer wordt maakt het tegelijkertijd weer heel ruig.
De productie van dit album is zo mooi en tegelijkertijd complex dat wij als Just like Phillip ervoor gekozen hebben dit nummer voor te spelen in een unplugged-achtige versie. Als een van de weinige nummers in ons repertoire zonder drums!
Dit geeft mij, als drummer, de gelegenheid om even in de zaal zelf te genieten van onze eigen uitvoering van dit prachtige nummer.”

Marco Aarts

Er is altijd iemand in de band die het stereotype bevestigt. In ons geval de bassist, je zult hem niet op danspasjes betrappen.

Maar vergis je niet, hij is wel degelijk een Medeplichtige. Onderhuids idolaat van muziek en de energieke emotionele aanjager van het geheel. Een enthousiast verteller en liefhebber van het grote woord.

Favoriete nummer op onze setlijst en waarom?

“Elke andere muziekgek zal het herkennen, een favoriet nummer kiezen is niet te doen. Voor onze band hoef ik echter niet lang na te denken. Dan ga ik voor het nummer Star van Zoo Story. Het is het nummer wat ik gebruikt heb om het idee te pitchen dat als je durft te kiezen voor onbekendere muziek je als gelijkgestemden een originele band kunt zijn en blijven. En dat is onze band JLP geworden, pure liefhebbers en dierbare vrienden.

De band Zoo Story bestaat al lang niet meer maar ik raad iedereen aan het album Come out and Play integraal te luisteren. Er komen wat pareltjes voorbij. Deze band met diverse muzikanten uit bekendere bands (bv Tonic) had hoge ogen kunnen gooien, maar kon het niet eens worden over de toekomst samen.

En wat te denken van de steengoede zanger van de band, Randy Coleman, een paradijsvogel. Ook zijn solowerk is bij vlagen adembenemend goed. En hij weet inmiddels dat we hem coveren, want er is een persoonlijk contact ontstaan. Omdat we ooit tijdens zo’n gezellige muziek-kies-avond de wens hebben uitgesproken om zijn muziek een keer live te spelen, dus samen met Randy. En zeg niet tegen mij dat dat niet gaat lukken…”